De HOP heeft vragen aan het college gesteld over de veiligheid in de Waarderhout, naar aanleiding van diverse meldingen van overlast en gevoelens van onveiligheid.

Van omwonenden, eigenaren van honden en van het IVN kregen wij diverse meldingen van incidenten die zich in het afgelopen jaar/afgelopen jaren hebben voorgedaan in het gebied. Dat zijn onder meer: Aanval honden en overlast honden vrij/aangelijndFietsen door het bos (uitgaan school)Explosies in het bos ook omstreeks 24.00uVernielingen speeltoestellen / hondenspeeltoestellenBrandstichtingPaard / brommer / auto in het bosNachtelijk langdurig bezoek jeugd in bosVerdachte auto’s op parkeerplaatsen Beukenlaan en RustenburgerwegDe gemeente, staatsbosbeheer (eigenaar van het gebied) en omwonenden hebben in de afgelopen jaren veel tijd, energie en geld (gemeente en SBB) gestoken in het verbeteren van de kwaliteit van het bos, zowel in flora/fauna als belevingswaarde voor bezoekers, klein en groot, hondeneigenaar of niet. Daarbij is met de indeling van het bos rekening gehouden met hondeneigenaren die een losloopgebied kregen toegewezen, alsook wandelaars in het hondenaanlijngebied en kinderen (speelbos). Maar helaas is door omstandigheden de Waarderhout een vrijplaats geworden voor degenen die het niet kunnen opbrengen zich vrijwillig aan de regels te houden. Veel regels zijn ook onbekend omdat borden waarop die spelregels worden aangeduid, ontbreken. De brutalen ter wereld hebben zo vrij spel. Mede hierdoor krijgen omwonenden bij klachten vaak van de politie te horen dat zij niet kunnen optreden (tegen fietsers, paardrijders en nachtelijk bezoek).Daarnaast is de SBB-boa al jaren geleden wegbezuinigd zodat ook overdag geen toezicht meer bestaat. Ook bleek uit de krantenberichten na een bijtincident dat er in de Waarderhout geen limiet bestaat aan het aantal honden dat een uitlaatservice mag meebrengen.Uit onze informele contacten leidt een en ander dat mensen (met en zonder hond) zich niet meer veilig voelen als bezoeker van het gebied. Veelal na een incident met (mede-)hondeneigenaren waarbij men elkaar de maat neemt over de regels. Daarnaast wordt het bos ook minder aantrekkelijk voor educatieve doeleinden, omdat begeleiders van groepen kinderen het binnen hun verantwoordelijkheid niet meer vinden passen kinderen aan dergelijke mogelijke risico’s bloot te stellen.Daarom hebben wij het college de volgende vragen gesteld. 1. Is het college bekend met deze bredere problematiek?2. Is het college in overleg met SBB over de aanpak van deze problematiek? Zo nee, is het college bereid dit overleg te openen?3. Heeft het college samen met SBB overwogen beter toezicht cq handhaving in het gebied te doen, het plaatsen van borden waar de spelregels staan vermeld, een communicatietraject te openen om het publiek (beter) voor te lichten over de regels in het gebied, de scholen erbij te betrekken, regels te stellen over het maximaliseren van het aantal honden dat een hondenuitlaatservice mee mag nemen het gebied in en het gebied tot verboden gebied te bestempelen na zonsondergang? Zijn (enkele van) deze maatregelen een optie om samen met SBB te bespreken?